που να γυρνας αραγε
πισω απο ποια κλαδια να κρυβεσαι τωρα
ο κορμος ποιων δεντρων να φιλοξενει τη σκια σου?
λες και δεν ξεχνάω ποτε πως πια εισαι αορατη
και η ψυχη σου βρισκεται σιγουρα καπου μακρια
κι η αποσταση αυτη δεν καπνιζεται
για ν αναψεις στο δρομο ενα τσιγαρο
και μεχρι να το σβησεις θα ειχες φτασει.
περιμενω να περασουν τα χρονια, να ξεχαστει το μυαλο
να ταξιδεψει η ψυχη μαζι με το νου να σε συναντησει.
… κι εχω τοσα να σου πω
Advertisements
